Laureatem XVI edycji Nagrody „Pontifici-Budowniczemu Mostów”, przyznawanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej „za zasługi w szerzeniu wartości dobra wspólnego, dialogu i poświęcenia na rzecz bliźnich“, został ksiądz profesor Alfred M. Wierzbicki, ksiądz archidiecezji lubelskiej, doktor habilitowany nauk humanistycznych, teolog i etyk, poeta, profesor nadzwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego imienia Jana Pawła II, wieloletni kierownik Katedry Etyki KUL, autor licznych książek naukowych i eseistycznych, bliski współpracownik księdza arcybiskupa Józefa Życińskiego.
fotografia księdza Alfreda Wierzbickiego – wiez.pl
Obchody urodzin KIK-u rozpoczęły się 24 października o godzinie 17.30 Mszą świętą w kościele św. Marcina przy ul. Piwnej w Warszawie. Po przywitaniu uczestników uroczystości przez Jana Murawskiego, sekretarza Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, przedstawiciel Kapituły Nagrody ogłosił Laureata XVI edycji Nagrody „PONTIFICI – Budowniczemu Mostów“ przyznawanej przez Klub Inteligencji Katolickiej w Warszawie „za zasługi w szerzeniu wartości dobra wspólnego, dialogu i poświęcenia na rzecz bliźnich“.
Jakub Kiersnowski, prezes Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, witając wszystkich uczestników dzisiejszego święta warszawskiego KIK-u, przedstawił aktualne obszary aktywności Klubu:
Lubię opowiadać o KIK-u przez marynistyczne metafory. Dlatego do zobrazowania tego, o czym będę mówił, wykorzystam ten piękny obraz Charlesa Pattersona z 1933 r. Patterson, żeglarz i artysta, przedstawił na nim statek handlowy W. R. Grace służący przede wszystkim do transportu ziarna, co dla nas również ma bardzo symboliczne znaczenie. Dlatego kiedy szukaliśmy ilustracji pasującej do dzisiejszej uroczystości, ta wydała nam się odpowiednia.
Na obrazie widzimy statek płynący pod pełnymi żaglami. Nabierający prędkości i cały czas posuwający się naprzód. Tak właśnie widzę nasz Klub.
Widzimy na nim, że statek nadaje wiadomość do przepływających jednostek przy pomocy sygnalizacji flagowych. Wciągnięte flagi oznaczają litery B, Q, D, co w ówczesnym systemie oznacza: „Zaraportujcie, że wszystko jest u nas w porządku”. Tak właśnie widzę sytuację naszego Klubu, który nabiera wiatru w żagle i prowadzi nas do odległych portów.
Na zakończenie chciałbym zwrócić uwagę na jeden detal. Ten statek to żaglowiec. Chociaż na obrazie wydaje się wielki i potężny, w istocie taki nie jest. Zważywszy na potęgę żywiołów, po których nawiguje, jest bardzo kruchy i delikatny. Polega na zaangażowaniu, zgraniu i uważności załogi. Bez jej troski zgubi kurs, stanie w miejscu lub roztrzaska się o skały.
Dlatego, aby bezpiecznie przepłynąć wzburzone wody, aby utrzymać obrany kursu lub bezpiecznie go korygować, niezbędne jest korzystanie w nawigacji ze stałych punktów odniesienia.
Dla KIK-u ważnymi punktami odniesienia są laureaci nagrody „PONTIFICI – Budowniczemu Mostów”. Jest dla nas wielkim zaszczytem, że w dniu dzisiejszym wybitna postać polskiego Kościoła i życia publicznego, wielka osobowość przyjmuje od KIK-u tytuł PONTIFEXA i na stałe zapisze się na naszych mapach nawigacyjnych.
Pełny tekst przemówienia Jakuba Kiersnowskiego
Laudację na cześć Laureata wygłosił profesor Rocco Buttiglione, włoski polityk, filozof i wykładowca akademicki na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim.
Alfred Wierzbicki budował poprzez całą swoją działalność filozoficzną i literacką pomost między obiektywną prawdą metafizyki, a subiektywną prawdą historii i istnienia każdego człowieka. To wątek głęboko zakorzeniony w świadomości polskich intelektualistów, którzy poświęcili życie warszawskiemu i krakowskiemu Klubowi. Prawda, która zbawia, jest tą, która staje się formą sumienia człowieka. Ta ścieżka nie może być zdefiniowana a priori: życie nie jest mechanicznym zastosowaniem kodeksu moralnego określonego a priori. Życie każdego człowieka to labirynt pełen niespodzianek. Przytoczę tutaj dwa słowa, które ceni Papież Franciszek: pierwszym z nich jest rozeznanie, a drugim towarzyszenie. Alfred Wierzbicki zarówno w poezji, jak i w twórczości filozoficznej, wciela się w rolę przyjaciela, który towarzyszy człowiekowi w podróży życia, pomagając rozeznać drogi prawdy, jak niezapomniana postać Adama w „Przed Sklepem Jubilera”.
(…)
Wierzbicki buduje most między papiestwem Jana Pawła II, a papieżem Franciszkiem, przechodząc także przez wielkie świadectwo Benedykta XVI, między Kościołem, który wygrał śmiertelne starcie z komunizmem, a Kościołem, który dziś staje w obliczu triumfującego kapitalizmu. Wierzbicki jest głęboko zakorzeniony w wielkiej Tradycji Kościoła i właśnie dlatego potrafi odróżnić to, co istotne od tego, co przypadkowe, wielką tradycję prawdy, którą Bóg powierzył ludziom, od małych tradycji, które w epoce historycznej mogły pomóc wcielić prawdę w konkretnym kontekście społecznym, ale w innym utraciły swoją zdolność komunikacyjną, a nawet mogą stać się przyczyną nieporozumień i błędów.
W swym przemówieniu po odebraniu Nagrody ksiądz profesor Alfred Wierzbicki mówił między innymi:
Zwłaszcza w czasie kryzysu trzeba przypominać rzeczy najbardziej elementarne. Już nieco zbanalizowaliśmy Franciszkową wizję Kościoła jako szpitala polowego, a przecież w sytuacji choroby egoizmu, jakiej doświadczają nasze społeczeństwa i która toczy jakże głęboko sam Kościół, jest to wizja profetyczna. Szpital polowy nie stoi w miejscu, potrzebuje mostów, sam jest mostem pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Komuś o nastawieniu nostalgicznym może być żal starych struktur, które się rozpadają, ale chrześcijanin jest człowiekiem nadziei, wierzy w wewnętrzną przemianę ludzi, nie przestaje pragnąć lepszego świata, ufa w Miłosierdzie Boże i dlatego otwiera się na to, co wydaje się niemożliwe.
Nie sądzę, że szybko zbudujemy mosty w Kościele w Polsce, które przywrócą nam naszą chrześcijańską wiarygodność. Marzę o nowych mostach zarówno wewnątrz Kościoła, jak i pomiędzy Kościołem a światem. A właściwie trzeba mówić o wielu światach, jak czynił to w jednym ze swych soborowych wystąpień ówczesny arcybiskup z Krakowa Karol Wojtyła. W bieżącej dekadzie w Kościele nad Wisłą zburzono więcej mostów niż ich zbudowano, co gorsza czyniono to najczęściej w przekonaniu, że chodzi o dobro Kościoła.
Pełny tekst przemówienia księdza Alfreda Wierzbickiego
W 50-lecie założenia warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej (2006 r.), Zarząd Klubu ustanowił doroczną nagrodę „PONTIFICI„, czyli „Budowniczemu mostów”. Każdego roku, 24 października, w rocznicę powstania KIK Warszawa, tytuł Pontifexa przyznawany jest jednej osobie, „za zasługi w szerzeniu wartości dobra wspólnego, dialogu i poświęcenia na rzecz bliźnich“. Te wartości bowiem zostały uznane za niezwykle ważne w doświadczeniu ludzi Klubu Inteligencji Katolickiej.
Kapitułę Nagrody stanowią Członkowie Honorowi KIK: Halina Bortnowska, Izabela i Paweł Broszkowscy, Krzysztof Byrski, Kazimierz Czapliński, Dorota Cywińska, Stefan Frankiewicz, Andrzej Friszke, ks. Andrzej Gałka, Cezary Gawryś, Marian Jaroszewski, Zofia Kozłowska, Stanisław Latek, Anna i Krzysztof Łoskotowie, Jacek Moskwa, Zbigniew Nosowski, Anna Radziwiłłowa, Paweł Rościszewski, Henryk Rutkowski, Krystyna Sieroszewska, Jan Turnau, Zofia i Andrzej Wielowieyscy, Stefan Wilkanowicz, Krzysztof Ziołkowski.
Dotychczas laureatami Nagrody zostali: prof. Andrzej Zoll (2006), abp Henryk Muszyński (2007), Krzysztof Czyżewski (2008), prof. Krzysztof Zanussi (2009), Danuta Baszkowska (2010), + s. Rafaela FSK – Urszula Nałęcz + (2011), bp. Zdzisław Tranda (2012), dr Helena Pyz (2013), + ks. dr Jan Kaczkowski + (2014), o. Ludwik Wiśniewski OP (2015), ks. prof. Tomáš Halik (2016), abp Wojciech Polak (2017), prof. Adam Strzembosz (2018), Aleksandra Dulkiewicz (2019) oraz prof. Adam Bodnar (2020).
Nagroda ma postać statuetki, która przedstawia dwie twarze, odrębne, ale stanowiące całość, jak poszczególne kartki stanowią jedną książkę. Na odwrocie widnieje motto nagrody, którym jest cytat z Genesis, zapisany w czterech językach (hebrajski, greka, łacina i polski): Nie wiem. Czy ja jestem opiekunem mojego brata? Do Nagrody dołączony jest również dyplom potwierdzający przyznanie tytułu PONTIFEXA.
Autorką projektu statuetki jest prof. Magdalena Szmidt-Góra. Autorem zdjęć statuetki jest Michał Dąbski.