Warszawa, 15 stycznia 2023 r.
JUBILEUSZ 40-lecia PRZYMIERZA RODZIN
Szanowna Pani Przewodnicząca, Droga Marto!
Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele!
Przymierze Rodzin dobrze wykorzystało otrzymany dar 40 lat działalności i dziś może być dumne ze swoich osiągnięć i z nadzieją patrzeć w przyszłość.
Czas urodzin, czas kolejnych jubileuszy to moment, w którym warto na chwilę spojrzeć wstecz, aby za chwilę móc odważnie spojrzeć w przyszłość.
W historii Przymierza Rodzin dostrzegamy nie dzień, a w zasadzie okres narodzin. Czterdziestolecie Przymierza zachęca do refleksji i skłania do przypomnienia i wczucia się w atmosferę jaka panowała w Polsce na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Wprowadzony 13 grudnia 1981 roku stan wojenny, który miał zniszczyć ogromny zryw społeczny Sierpnia ‘80, będący odpowiedzią na wyniszczający marazm czasu komunizmu, wyzwolił we wszystkich grupach społecznych wielką energię, wolę i potrzebę budowania nowej rzeczywistości. Członkowie Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie aktywnie włączyli się w te działania m.in. otaczając opieką rodziny osób internowanych. Kierowana przez Izabelę Dzieduszycką Sekcja Rodzin KIK rozszerzyła swą działalność wychowawczą i pomocową na parafie. W stanie wojennym Kościół był jedyną wiarygodną instytucją, gdzie połączenie jego aktywności pomocowej z wypracowanymi w KIK metodami wychowywania młodzieży w duchu chrześcijańskim – dzięki inicjatywie Izy Dzieduszyckiej, Adama Pietrzaka, Janiny Słomińskiej, Zuli Wielowieyskiej, wspieranych przez grono współpracujących z nimi członków Sekcji Rodzin i dołączających nowych osób – doprowadziły do utworzenia ruchu, a następnie stowarzyszenia, które przyjęło nazwę Przymierze Rodzin.
Historia, tu oglądana z lotu ptaka, jest ważnym, a w zasadzie nierozłącznym elementem tożsamości każdej instytucji, także dzisiejszego Jubilata, Przymierza Rodzin.
Nie można jednak poprzestać na zapatrywaniu się w przeszłość. Jubileusze są przede wszystkim po to by z odwagą spojrzeć w przyszłość. Tę bliską w perspektywie roku i tę dalszą w perspektywie kolejnych dekad. Przyszłość, która jednak za rok czy za dziesięć lat będzie już należała do przeszłości, a więc będzie trwale, w ten czy inny sposób, częścią tożsamości Jubilata.
Na przykładzie Przymierza Rodzin, dzisiejszego Jubilata, można to doskonale zaobserwować: Przymierze rodziło się jako przestrzeń parafialnych grup dziecięco młodzieżowych, wówczas w jego, w Waszych planach, nie było jeszcze świetlic środowiskowych i szkół, a więc tej dzisiejszej olbrzymiej przestrzeni edukacyjnej i życiowej troski o młodego człowieka. Jednak na przestrzeni 4 dekad grupy parafialne, świetlice i szkoły, oparte o chrześcijański, katolicki etos wartości stały się niezbywalnymi elementami tożsamości Przymierza Rodzin.
Dlatego kiedy przyszłość tak szybko staje się warunkującą etos i tożsamość przeszłością ważne jest odpowiedzialne, a zarazem uważne przeżywanie każdego kolejnego dania i roku. Dlatego też z rozwagą trzeba podejść do składania życzeń.
Czego zatem w dniu rozpoczęcia Jubileuszu 40-lecia życzyć Przymierzu Rodzin, wam Szanowni Państwo, liczni drodzy Znajomi i Przyjaciele…
Życzymy Wam, żeby siłą Przymierza Rodzin były rodziny i osoby, które biorąc chrześcijaństwo na serio, są otwarte na dialog ze Światem i na bliźniego, który niekoniecznie podziela te same poglądy. Rodziny i osoby, które będą zaczynem nieustannego odradzania się Kościoła, który nie będzie kościołem walczącym, bojącym się świata, dla którego jest posłany, ale będzie Kościołem, wspólnotą ludzi, którzy odważnie, przykładem własnego życia dają świadectwo, o bezwarunkowej miłości, którą przynosi nam dzieciątko Jezus.
Życzymy Wam, aby Wasi uczniowie i podopieczni, a więc często nasze dzieci, doświadczały w szkołach, świetlicach i grupach nie tylko wysokiego poziomu edukacyjnego, kształtowania kultury osobistej i hartowania ducha, ale by również, a może przede wszystkim, opuszczając mury przymierzowych szkół czy kończąc świetlicową i grupową przymierzową formację, byli osobami o silnych kręgosłupach moralnych, wrażliwymi na piękno stworzenia i szanującymi dobro wspólne, rozumiane szeroko, jako dobro wszystkich mieszkańców powierzonej nam Ziemi.
Szanowni Państwo!
Dziękujemy każdej i każdemu z Was zaangażowanych w Przymierze Rodzin: Zarządowi, pracownikom, nauczycielom, wolontariuszom, wychowawcom i pomocnikom, osobom wspierającym Przymierze Rodzin za Waszą służebną pracę na rzecz jednostki, rodziny, Kościoła, naszej ojczyzny, Europy i Świata, które potrzebują dziś i jutro osób o odwadze bycia człowiekiem wśród ludzi i chrześcijaninem w Świecie.
Niech Pan Bóg prowadzi!
Z wyrazami szacunku i serdecznymi pozdrowieniami,
w imieniu całej społeczności warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej,
Jakub Kiersnowski
Prezes KIK
