Z głębokim żalem informujemy o śmierci śp. Zofii Sibilskiej, wieloletniej członkini zwyczajnej Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, przez lata całym sercem oddanej pracy dzieciom i rodzinom w Sekcji Emaus KIK-u.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 12 lutego 2021 roku o godzinie 10.30 w kościele na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie,
a światłość wiekuista niechaj Jej świeci.
Niech odpoczywa w pokoju.
Amen.
Zofia Sibilska, czyli dla prowadzących Spotkania w Nazarecie po prostu Zosia, była w nich od zawsze. Na niej spoczywały prozaiczne i konieczne obowiązki aprowizacji, z których sumiennie się wywiązywała. To ona zaopatrywała w soki, owoce i słodycze podawane podczas przekąski w środku Spotkań, gdy gromadziliśmy się przy wspólnym stole: dzieci, rodzice i kadra. Włączała się w inscenizacje, zabawy i tańce, gdy trzeba było sporą grupką dzieci pokierować i podpowiedzieć, co mają teraz zrobić. Gdy młodsza kadra wyręczała ją w tych obowiązkach, zawsze była pilnym obserwatorem wszystkich działań, służąc pomocą w razie potrzeby. Niby na drugim planie, ale jak potrzebna!
Zofia Sibilska należała do podstawowej kadry Spotkań w Nazarecie i jest ostatnią osobą z tej wspaniałej grupy. Dołączyła do grona naszych Drogich Zmarłych: Iwony Lipińskiej, Krystyny Rachtan, Stanisławy Gronau, Czesławy Gibes, zawsze wspominanych w modlitwie podczas naszych mszy patronalnych, gdy czytana jest Ewangelia o drodze do Emaus. Sekcja Emaus stanowiła życiową drogę naszych Seniorek, bez których nie istniałaby ani sekcja, ani Spotkania w Nazarecie.
Spotykaliśmy się także podczas dni skupienia i rekolekcji – w Laskach, u sióstr na ul. Wiślanej, u Jezuitów na ul. Rakowieckiej, tam wspólnie modliliśmy się, rozważaliśmy Słowo Boże, cieszyliśmy się możliwością oderwania od codziennych obowiązków, by przez modlitewną refleksję umocnić się i wzrastać duchowo.
Ostatni raz widzieliśmy się z Zosią na jubileuszu 30-lecia Spotkań w Nazarecie, podczas których wspominała zabawne historie, z udziałem jej córki, a potem także wnuczki Alicji. Tworzyliśmy bowiem przez lata jedną wielką rodzinę, czuliśmy, że działamy dla dobra najmłodszych, a doświadczenia naszych Seniorów były bezcennym źródłem w pracy Sekcji Emaus.
Zosiu! taką właśnie – pomocną, spolegliwą i pogodną – będziemy Cię pamiętać! Spoczywaj w pokoju.
Alicja Gronau-Osińska
