Laureatką XIV edycji nagrody „Pontifici-Budowniczemu Mostów”, przyznawanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej „za zasługi w szerzeniu wartości dobra wspólnego, dialogu i poświęcenia na rzecz bliźnich“, została Aleksandra Dulkiewicz, prawniczka, samorządowiec, prezydent Gdańska.
Uroczystość odbyła się w 24 października 2019 roku w siedzibie Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie.
Obchody urodzin KIK-u rozpoczęły się 24 października o godzinie 17:30 od uroczystej Mszy świętej w siedzibie Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił ksiądz dr Andrzej Gałka, duszpasterz warszawskiego KIK-u, rektor kościoła św. Marcina na warszawskim Starym Mieście.
Po Mszy świętej przedstawiciel Kapituły ogłosił Laureata XIV edycji Nagrody „PONTIFICI – Budowniczemu Mostów“.
Laudację na cześć Laureatki wygłosił Andrzej Wielowieyski, polityk, prawnik, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, Członek Honorowy Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie oraz Członek Kapituły nagrody „PONTIFICI-Budowniczemu Mostów“.
Fragmenty Laudacji wygłoszonej na cześć Laureatki przez Andrzeja Wielowieyskiego:
Pani Prezydent, Droga Aleksandro. Szanowni Państwo!
Wręczamy dziś, już po raz czternasty nagrodę dla Pontifexa – Budowniczego Mostów. Dziś budowniczowie mostów pomiędzy ludźmi są nam szczególni potrzebni. Dzieli nas bowiem bardzo przeszłość konfliktów, bardzo różne często traktowanie społeczeństwa oraz tego co jest dobre, a co złe dla naszego kraju. Nagroda jest przyznawana „za zasługi w szerzeniu wartości dobra wspólnego, dialogu i poświęcenia na rzecz bliźnich”. W oparciu o nasze tradycje i doświadczenie sądzimy, że wartości te są kluczowe dla każdego chrześcijanina, katolika i obywatela. Nagroda „PONTIFICI – Budowniczemu Mostów” przyznawana jest zatem tym, którzy pragną łączyć a nie dzielić. W takim właśnie duchu postrzegamy Panią i podejmowane przez Panią działania.
(…)
W tym roku – nasilających się walk ideowych, politycznych i wyborczych, kapituła Nagrody Pontifici, którą tworzą honorowi członkowie KIK – wieloletni działacze naszego Klubu – postanowiła stawić czoła tej sytuacji społecznej. Chcemy nie tylko dać świadectwo o wielkich zadaniach i dokonaniach w budowaniu mostów między ludźmi, ale chcemy też wesprzeć ludzi tworzących rozwijające się wspólnoty. Tak bardzo są przecież Polsce potrzebni.
(…)
Przyznana Pani nagroda Budowniczego Mostów ma w naszym zamyśle wymiar otwierający. Nagroda nie jest klamrą zwieńczająca dorobek całego życia, ale jest uznaniem dla Pani dotychczasowej postawy i działań, wyrazem wsparcia, wobec tego z czym przyszło się Pani mierzyć i deklaracją zaufania na przyszłość.
W swym przemówieniu po odebraniu nagrody Prezydent Aleksandra Dulkiewicz mówiła m.in.:
Podniosła to uroczystość. Trudno mi rozeznać, czy bardziej jestem zaszczycona, czy zakłopotana. Czuję się bowiem w gronie budowniczych mostów jak studentka pierwszego roku wydziału inżynierii lądowej. Zaszczycona i zakłopotana jednocześnie, świadoma, jak wiele muszę się jeszcze nauczyć. Dziękuję, że pozwalacie mi Państwo ogrzać się w cieple autorytetem osób, które odebrały w poprzednich latach tę nagrodę: prof. Andrzeja Zolla, Krzysztofa Czyżewskiego, Krzysztof Zanussi, o. Ludwika Wiśniewskiego czy prof. Adama Strzembosza.
Na rewersie statuetki widnieje sentencja z księgi Rodzaju: Nie wiem, czy ja jestem opiekunem mojego brata? To ważne i wciąż aktualne dla mnie pytanie. Musiałam je sobie zadać, nim podjęłam decyzję, że po tragicznej śmierci Pawła Adamowicza będę ubiegać się o urząd prezydenta Gdańska. Odpowiedziałam na nie twierdząco w sumieniu sama przed sobą. W obliczu mojej córki i najbliższych zaświadczyłam: Tak, chcę być opiekunem mojego brata. Praktyka codzienności pokazuje, jak trudne i wymagające to zadanie.
(…)
Nagrodę Pontifici przyznajecie Państwo „za zasługi w szerzeniu wartości dobra wspólnego, dialogu i poświęcenia na rzecz bliźnich”. Onieśmielająca to formuła. Z jednej strony bowiem, to cnoty, które w dzieciach powinien zaszczepiać dom, w młodzieży umacniać edukacja, a w dorosłych szlifować wybory codzienności. Z drugiej jednak strony, żyjemy w czasach wszechogarniających egoizmów i interesów, kiedy zwyczajna przyzwoitość urasta do rangi heroizmu. Pozwólcie więc Państwo, że wszystkim nam – a Kapitule PONTIFICI szczególnie – życzyć będę jak największej rzeszy kandydatów do tej nagrody.
Serdecznie dziękuję warszawskiemu Klubowi Inteligencji Katolickiej za tytuł Budowniczego Mostów. Jeszcze na niego nie zasłużyłam. Przyjmuję więc go jako zobowiązanie. Sprytną zasadzkę zastawiliście Państwo na mnie, Szacowna Kapituło.